خون یکبافت مایع است. مایعی که این سلولها ی قرمز و سفید در آن معلقند مایع خون «پلاسما » نام دارد. که پلاسما شامل آب و مواد محلول مثل نمک های معدنی ، قند و ... است. قسمت اعظم پلاسما آب است. پلاسما دارای پروتئین مخصوصی به نام فیبرینوژن است که به لخته شدن خون کمک کی کند. و حتی پلاسما حاوی مواد خاصی است که پادزهر نام دارد و با مرض مبارزه می کند. و همچنین دارای مواد مخصوصی به نام هورمون است که به وسیله غده های فاقد مجرا یا غدد داخلی در بدن ترشح می شوند و به کنترل فعالیتهای بدن کمک می کنند. پلاسما همچنین ذرات غذا را به یاخته ها (سلولها ) می رساند و مواد زاید را با خود می برد. سه نوع ماده جامد در خون وجود دارد به نامهای سلولهای قرمز ، سلولهای سفید و پلاکتهای خون البته سلولهای قرمز از هر (یاخته ای) در بدن بیشتر است. این سلولهای قرمز رنگ به « گلبول قرمز » معروف هستند. همانطور که از تصاویر مشخص می شود می توان گفت که گلبولهای قرمز شباهت بسیاری به صفحه هایی دارند که در دو طرف دارای فرورفتگی هستند .گلبولهای قرمز دارای ترکیبی از آهن هستند . این ماده رنگینی به نام « هموگلو بین » معروف است. و موجب رنگ قرمز گلبولها می شود. این ماده سلولهای قرمز را قا در به حمل اکسیژن و مواد دیگر گازی شکل می کند. در واقع سلولهای قرمز از نظر من کارشان شبیه به « پستچی» است. که بسته ها و نامه های مارا به نقاط مختلف کشور می رسانند. در مویرگهای ششی ، هموگلوبین سلول قرمز خون با اکسیژنی که در عمل دم وارد ششهای ما شده ، ترکیب می شود. و این سلولهای قرمز خون در جریان خود در رگها هنگا می که به بافتهای بدن می رسد،اکسیژن خود را رها می کنند. و به سلولها می دهند. و از طرف دیگر گاز کربنیک بوسیله همان هموگلوبین سلول قرمز خون از سلولها گرفته و از آنجا به ششها برده می شود. تا در عمل بازدم از ششهااز راه بینی و دهان خارج شود. یاخته های سفید بزرگتر از یاخته های قرمز هستند اما تعداد آنها از یاختهای قرمز به مراتب کمتر است. به قول دانشمندان در مقابل هر 600 یاخته های قرمز تقریبا یک یاخته سفید وجود دارد . سلولهای سفید رنگ «گلبول سفید » نام دارند. شواهد علمی ثابت کرده است که گلبولهای سفید شفاف و بی رنگ هستند و هیچ گونه شکل خاصی ندارند. و حتی می توانند از دیواره رگهای خونی بگذرند و در میان یاخته های بدن حرکت کنند. کار سلولهای سفید بدن خیلی شبیه کار سربازانی است که از میهن خود در مقابل دشمن محا فظت می کنند. و می جنگند. پس هر گاه قسمتی از بدن ما بریده شودو یا زخمی گردد مثل این آقا پسری که در تصویر می بینید. این سلولهای کوچک سفید رنگ (سربازان بدن) به محل بریدگی یا آسیب دیده می روند.و با میکروبها می جنگند. گلبولهای سفید ، اطراف میکروبها جمع می شوند و آنها را از بین می برند. برخی از انواع گلبولهای سفید ، میکروبها را می خورند. و برخی دیگر ماده ای به نام «پادتن» ترشح می کنند و فعالیت میکروبها را متوقف می کنند. در واقع وظیفه اصلی آنها از بین بردن باکتریها و سایر میکروبهای بیماری می باشد. سلولهای دیگری به نام « پلاکتها » هم در خون هستند .پلا کتهای خون خیلی کوچکتر از گلبول قرمز خون هستند. و دارای اشگال نامنظمی هستند و بی رنگ می باشند. و در موقع جراحت بدن و خونریزی به لخته شدن خون کمک می کنند. که در مواقعی که رگ بدن بریده می شود. به کناره های محل بریدگی یا پارگی می چسبند و شروع به حل شدن می کنند. یعنی این سلولها با ترشح آ نزیمی خون را لخته می کنند و دهانه رگ را در محل زخم می بندد و از خونریز ی شدیدجلوگیری می کند. بررسیهای علمی و پزشکی ثابت کرده که پلاکتهای خونی ماده شیمیایی از خود بیرون می دهند که یا نمکهای کلسیم و فیبرینوژن موجود در پلاسما به هم می پیوندد و رشته های نخ مانند ی را تشکیل می دهند. این رشته ها مثل شبکه تور مانند ایجاد می کنند که جریان خون را کند می کند ، گلبولها را به دام خود می اندازد و اخته ای تشکیل می دهد که جلو خونریزی را می گیرد. در شکلهای می توانید پلاکتها را ببینید
